ដោយ ស៊ឹម វីរ:
ថ្ងៃទី ៣ ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០១០
ឯកសារយោង:
- “An Overview Of Cambodia And The Need For Debt
Recycling: How Can The U.S. Be Of Assistance?” Hearing Before The Subcommittee
On Asia, The Pacific, And The Global Environment Of The Committee On Foreign
Affairs, House Of Representatives, One Hundred Tenth Congress, First Session,
February 14, 2008
http://foreignaffairs.house.gov/110/40746.pdf
- “Bombs Over Cambodia: New Light on US Air
War”, Taylor Owen and Ben Kiernan
http://www.taylorowen.com/Articles/Walrus_CambodiaBombing_OCT06.pdf
II. ទស្សន:របស់តំណាងរាស្រ្តអាមេរិកលោក Eni F.H. Faleomavaega, Representative
in Congress fromAmerican Samoa, and Chairman, Subcommittee on Asia, the
Pacific, and the Global Environment
លោក Eni Faleomavaega គឺជាតំណាងរាស្រ្តគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យមកពីកោះសាម៉
(American Samoa) និងជាប្រធានអនុគណ:កម្មាធិការអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក
និងបរិស្ថានសកលនៃគណ:កម្មាធិការកិច្ចការបរទេសនៃរដ្ឋសភាអាមេរិក។
លោកគឺជាសកម្មជនមួយរូបដែលប្រឹងខ្នះខ្នែងយ៉ាងខ្លាំងដល់ការជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលអាមេរិកលុបបំណុល
និងបង្កើនជំនួយអភិវឌ្ឍន៍ដល់ប្រទេសកម្ពុជា។
ជាទូទៅ គាត់មានជំហរដូចទស្សន:ប្រវត្តិវិទូមួយចំនួនដែលកំពុងពិភាក្សាថា
យុទ្ធនាការទម្លាក់គ្រាប់បែករបស់អាមេរិកពីឆ្នាំ ១៩៦៥ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៣
និងការបញ្ឈប់ជំនួយដល់កម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៣
គឺនាំអោយមានការកើតឡើងនូវរបបខ្មែរក្រហម។ ដូច្នេះ គាត់គិតថា
អាមេរិកមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះទុក្ខវេទនានិងសោកនាដកម្មដែលកម្ពុជាទទួលរងទាំងពីការទម្លាក់គ្រាប់បែកក្រាលជាព្រំលើទឹកដី
កម្ពុជានិងការកើតឡើងនៃរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា
ការទម្លាក់គ្រាប់បែកបានចាប់ផ្តើមពីរដ្ឋបាលលោកចនសុន ដល់រដ្ឋបាលលោកនិចសុន
មានចំនួនសរុប ២ ៧៥៦៩៤១តោនគឺច្រើនជាងចំនួនគ្រាប់បែកសរុបទម្លាក់ក្នុងសម័យសង្រ្គាមលោកលើកទី
២ដែលមានចំនួនជាង ២លានតោនប៉ុណ្ណោះ
ក្នុងនោះគឺបូករួមទាំងគ្រាប់បែកនុយក្លេអ៊ែរនៅហ៊ីរ៉ូស៊ីម៉ា(១៥ ០០០តោន) និងណាហ្កាសាគី
(២០ ០០០តោន) ផងដែរ។ ដូច្នេះ កម្ពុជាគឺជាប្រទេសដែលទទួលរងការ
ទម្លាក់គ្រាប់បែកធ្ងន់ធ្ងរជាងគេបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត(សូមមើលអត្ថបទលោក Taylor Owen and Ben Kiernan)។
ឈរលើទស្សន:បែបនេះ ក្នុងថ្ងៃសវនាការថ្ងៃ ១៤ កុម្ភ: ២០០៨
អនុគណ:កម្មាធិការអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក និងបរិស្ថានសកល
នៃគណ:កម្មាធិការកិច្ចការបរទេសនៃរដ្ឋសភាអាមេរិក លោក Eni Faleomavaega បានបញ្ចេញនូវវោហាសាស្ត្រដ៏ប៉ិនប្រសប់ដេញដោលសួរទៅតំណាងរដ្ឋាភិបាលអាមេរិក។
ក្នុងនាមជាតំណាងរាស្រ្តមួយរូប
គាត់ប្រហែលជាមានបទពិសោធន៍ក្នុងការបញ្ចេញវោហារពិតមែន
ប៉ុន្តែពាក្យរបស់គាត់មិនមែនចេញតែលើបបូរមាត់នោះទេ។ប្រសាសន៍របស់គាត់គឺស្តែងចេញពីមនោសញ្ចេតនាចំពោះប្រជាជនកម្ពុជា
និងបេះដូងមនុស្សធម៌ដ៏ជ្រាលជ្រៅគួរឲ្យគោរពស្ញប់ស្ញែងក្រៃលែង។
ខ្ញុំសូមលើកសេចក្តីសម្រង់ប្រសាសន៍មួយចំនួនរបស់គាត់
ដែលមានឥទ្ធិពលប្រៀបបីដូចជាម្ជុរចាក់រាល់សរសៃឈាមនៃបេះដូង
និងខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំឲ្យរំភើបក្នុងនាមជាពូជសាសន៍ខ្មែរមួយរូប។
“ប្រសិនបើសហរដ្ឋអាមេរិកដែលជាប្រទេសរបស់ខ្ញុំពិតជាចង់បានរាល់កាក់សេនរបស់ខ្លួនមកវិញមែននោះ
គួរតែទៅទារពីពួកខ្មែរក្រហមដែលត្រូវបានចាប់ខ្លូន
និងចោទប្រកាន់ពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិវិញទៅ។
សូមកុំទារពីប្រជាជន(កម្ពុជា)
ដែលកំពុងតែព្យាយាមក្រោកឈរដោយខ្លួនឯងយ៉ាងត្រដាបត្រដួសនោះ។”
“If
the United States, my country, really wants its penny back, extract it from the
Khmer Rouge who have been arrested and charged with crimes against humanity. Do
not take it from a people struggling to get back on their feet.”
“ខ្ញុំមិនអាចកាត់ផ្តាច់សារធាតុជាមនុស្ស
ពីក្នុងអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងពន្យល់អស់លោកនៅទីនេះទេ។ យើងអាចបោះពុម្ភលុយបានគ្រប់ពេល។
យើងកំពុងតែចំណាយប្រាក់ ៣៧៥លានដុល្លារ ក្នុង ១ថ្ងៃ ក្នុងសង្រ្គាមនៅអ៊ីរ៉ាក់។
គឺក្នុងមួយថ្ងៃ។ ពោលគឺ ១ម៉ឺន ទៅ ១ម៉ឺន២ពាន់លានដុល្លារ ក្នុង១ខែ។ ហើយគ្រាន់តែប្រាក់
៣៣៩លានដុល្លារប៉ុណ្ណេះ យើងបែរជាយកញញួរមកដំខ្នង
និងក្បាលរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាទាមទារឲ្យពួកគេសងទៅវិញ។”
“I
cannot separate the human element in what I am trying to share with you here.
We can always print money. We are spending $375 million a day
on the war in Iraq. A day. Ten billion to twelve billion dollars a month. For
this $339 million, we are banging the hammer on
Cambodia’s back and their heads that they must pay.”
“ខ្ញុំមិនគិតថាពួកគេ (ប្រជាជនកម្ពុជា) កំពុងតែអង្វរករយើងនោះទេ។
ពួកគេមានមោទនភាពខ្ពស់ណាស់ ពួកគេមិនអាចមកស្នើសុំ ឬ
អង្វរករសុំនូវអ្វីដែលពួកគាត់គិតថាជាទំព័រដ៏ខ្មៅងងឹតក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ខ្លួន
ដែលមិនមែនជាទំនួលខុសត្រូវរបស់ពួកគាត់ទាល់តែសោះនោះឡើយ។”
“I
don’t think these people are begging. They have too much pride to be asking or
begging for something that they feel is such a black page in their own history
that they were not responsible at all for.”
